24 juni 2017, Ommen. 44 km.
Na een lange tijd weer eens een wedstrijd. Mooi dicht in de buurt en direct maar de langste afstand van 44 km gekozen. Gelijk eens zien hoe we er voor staan.
Als we aankomen bij de start worden we gelijk begroet door Eduard Vossebeld, die we al op veel trailwedstrijden zijn tegen gekomen. De stemming zit er in om deze nieuwe Trail te lopen. De omgeving is bekend omdat ik veel train op het Pieterpad tussen Hardenberg en Ommen. En ook het zand en de kleine heuveltjes bij de Beerze Bulten zijn goed bekend.
Als we van start gaan direct maar het oude tempo gepakt om rustig te starten en tot 27 km kan ik dat aardig vast houden, maar daarna stort het tempo letterlijk in. Daar wordt het het een VECHTdal.. Het weer is niet echt koud maar heel erg klam waardoor het zweet rijkelijk gutst. Als het begint te motregenen ben ik helemaal doorweekt alleen kan ik niet meer achterhalen of dat door het zweet komt of door de regen. Alles is zoutig nat en de regen geeft niet echt verkoeling. En zoals altijd weet ook deze organisatie alle heuveltjes en zandvlaktes te vinden. De laatste 14 kilometers zijn echt zwaar, zeker als blijkt dat er wat linten zijn weggehaald waardoor we 500 meter verkeerd lopen. Al zoekend terug om gelukkig de route weer op te pakken. Overigens was de route uitstekend aangegeven.
En wat een mooie route. Ik dacht dat ik de omgeving kende, maar het blijkt dat ik nog niet eens de helft ken! Dat was echt genieten. Als eindtijd 5 uur en 8 minuten.
Dit geeft weer vertrouwen en we kunnen weer vooruitkijken en nieuwe trailruns inplannen. Want ik loop iedere trailrun maar 1 keer. Dus zo zijn we steeds weer op zoek naar nieuwe uitdagingen. Mocht je nog suggesties hebben?
