Utrecht (NL)
Als we op het station van Utrecht aankomen zien we direct de eerste loper langskomen met een grote duffelbag op zijn schouder en het inmiddels bekende logo van de Liberation trail. Het gaat beginnen. In totaal zijn we met 12 hardlopers en 6 begeleiders.
Omaha Beach (FR) 52 km.
Na een rustige rit komen we aan bij het eerste bivak met groene legertenten en de vlaggen. We komen direct in de sfeer. Het gaat niet om snelheid of de eerste plaats, maar om een tocht te lopen die veel jonge soldaten hebben gelopen voor onze bevrijding.
We maken een bootlanding op het strand bezoeken de militaire begraafplaatsen en zijn stil als we de grote aantallen witte kruizen zien. Vanaf het strand lopen we een korte proloog van 7 km om de volgende dag de eerste route gaan lopen van 52 km.
Startpunt is weer het monument op Omaha Beach. Via het strand gaat het al snel omhoog langs soms steile afgronden met mooie vergezichten. Slingerend door het landschap. Het warm en het zal de komende dagen alleen maar warmer worden en al snel loopt iedereen een eigen tempo.
Steeds weer zien we herinneringen aan oorlog met afweergeschut, bunkers en de vele herinneringsmonumenten en foto’s. Verder zijn de meeste verzorgingsposten voorzien in de buurt van militaire begraafplaatsen waar we met witte linten onze respect mogen geven aan mensen die misschien voor het eerst voet aan wal hebben gezet in Europa om te sterven voor onze vrijheid.
De eerste dag is een pittige dag maar ik kom keurig in de middag aan en voel me nog goed. Op naar ons nieuwe bivak en lekker eten.
Pegasus Bridge (FR) 46 km.
Startpunt voor dag 2 bij het bekende café Gondrée dat inmiddels meer een museum is dan een café. Zoals elke ochtend beginnen we met een verhaal die de dag die voor ons ligt kenmerkt. Wat zijn de verhalen? Verraad, overwinning, teleurstelling, blijdschap…
Vandaag maak ik een fout. Inplaats van mijn broodje pindakaas laat ik mij verleiden om havermout met melk en bruine suiker te eten. Al na 10 km. komt mijn maag in opstand. Zeker als ik te snel loop voelt het niet goed en in Caen verlaag ik mijn tempo en dan wordt het een lange dag.
De hele dag blijft dit probleem. Ik voel me leeg, maar kan het niet bij eten. Alles wat ik ook maar eet kan die leegheid niet wegnemen. Het wordt een hele lange warme moeizame dag. Morgen gaan we naar België voor 2 kortere etappes waarvan de eerste een avondloop. Ik kijk er naar uit.
